خبر ورزشی ۳ با اخبار ورزشی

دو ستاره فوتبال ايران سردار آزمون و مهدي طارمي در اين سال ها به عنوان زوج خط حمله تيم ملي شناخته شده اند. دو مهاجمي كه به هماهنگي مناسبي با يكديگر رسيده اند و سال هاست كه با بازي هم آشنايي دارند. مشكل اينجاست كه در آرايش تيمِ اسكوچيچ فقط يك مهاجم نوك حضور دارد. يعني هر بار كه اين دو در يك بازي ملي حضور داشته اند طارمي به پُست وينگر چپ رفته و سردار مهاجم نوك بوده است.

مهدي طارمي در زمان حضور كارلوس كيروش هم در نقش وينگر ايفاي نقش مي كرد. او در مجموع ٨ بار به عنوان وينگر بازي كرده كه عملكرد قابل قبولي از خود بجا گذاشته است. اما آزمون در كارنامه اش تنها ٦ بار سابقه بازي در پُستي غير از مهاجم نوك را دارد كه در اين تجربيات كم عملكرد چنان خوبي هم نداشته است.

با اوج گيري اختلاف ها بين اين دو بازيكن كه بيشترين نمود آن بر سر بركناري دراگان اسكوچيچ مشاهده شد بايد نگاهي ديگر به تركيب تيم ملي در جام جهاني بكنيم. هر دو لژيونر ايراني در بهترين حالت آمادگي قرار دارند و شايد اين آخرين جام جهاني باشد كه هر دو يه اين اندازه آماده هستند. اما اگر اختلافات بين سردار و طارمي بيشتر شود و مجبور به انتخاب يك بازيكن شويم تكليف چيست؟

در پنج بازي آخر انتخابي جام جهاني ٢٠٢٢ همواره يكي از اين دو بازيكن غايب بوده است. نكته جالب اينجاست كه هر دو بازيكن در غياب ديگري و در نقش استريكر بهترين عملكرد خود در بازي هاي انتخابي را داشته اند كه مشخصا عملكرد طارمي بهتر از آزمون بوده است.
طارمي علاوه بر انجام وظيفه يك شماره ٩ توانسته نقش پُر رنگي در بازي سازي و فراهم كردن فضاي خالي براي وينگر ها داشته باشد.
اما نبايد از اين واقعيت گذشت كه آزمون يك مهاجم هدف تمام عيار است ولي نمي تواند در پُست ديگري به اندازه اي جايگاه تخصصي اش درخشان باشد. اما مهدي طارمي مي تواند عملكرد بهتري به عنوان وينگر داشته باشد. اما ضررش هم اين است كه مهاجم نوك تاثيرگذارتريست.

پس انتخاب بين اين دو بازيكن در هر صورت كه به تيم ملي لطمه نزند امكان پذير نيست. البته جز اين گزينه كه سرمربي تيم ملي آرايش تيم را تغيير دهد، كه آن هم فكر عاقلانه اي به نظر نمي رسد زيرا اسكوچيچ توانايي چنين كاري را ندارد. زيرا مربي سطح بالاي بين المللي نيست و اين قبيل تغييرات براي او نياز به استفاده از شيوه آزمون و خطا دارد و مدت زمان بيشتري مي طلبد.

در هر صورت راحت ترين حالت ممكن براي حل اين معما اضافه كردن مهاجم دوم، پشت مهاجم نوك است. اتفاقي كه در لوركوزن رخ داده و سردار نمايش خوبي در اين پُست از خود نشان داده است.
به اين معني كه تركيب تيم ملي مي تواند با يك تغيير كوچك به حالت ١-٣-٢-٤ در بيايد و يك پُست مهاجم ديگر (همان پُست شماره ١٠ قديم) به تيم اضافه كند.

به اين روش با كمترين تغيير و در كمترين زمان مي توان تيم ملي را آماده حضور در جام جهاني كرد، آن هم به شكلي كه بتوان بهترين كاركرد را از زوج طلايي اين روزهاي تيم ملي داشته باشيم. طارمي در نوك حمله، يعني فضاي مورد علاقه اش، بين هافبك هاي خودي و مدافعين حريف قرار بگيرد و سردار آزمون نيز در نقش مهاجم دوم، پشت سر او توپ بزند.

در هر صورت تمام اين تئوري ها و فرضيات زماني به موفقيت تيم ملي كمك مي كند كه هر دو بازيكن اختلافات را كنار بگذارند و تنها به تيم ملي فكر كنند.