غروري كه خدشه دار شده است
باورش سخت است ولي كريستيانو رونالدو اين روزها وضعيت خوبي ندارد. او به دنبال تيم مي گردد و با اين كه دستمزدش را كاهش داده با جواب منفي تيم ها مواجه مي شود. اين شايد عجيب ترين و تلخ ترين اتفاق فوتبالي باشد؛ اين يعني هيچ باشگاهي نمي خواهد بازيكني كه در دوران ورزشي اش ٨١٥ گل يه ثمر رسانده و ميانگين باورنكردني ٠.٧٣ گل زده در هر بازي را دارد، را به خدمت بگيرد.


رونالدو روحيه جنگنده و غرور بسيار بالايي دارد. اين خودبرتربيني او باعث رقم خوردن موفقيت هايش شده است. كسب ٥ قهرماني در چمپيونز ليگ، ٥ توپ طلا، ٢ قهرماني در لاليگا و … او را در ركوردهاي باشگاهي نيز مانند بازي هاي ملي دست نيافتني كرده است. اما اين ها دليل نمي شود كه تيمي در حال حاضر خواهان جذب رونالدو شود.

گرچه مسئله سن است ولي اين اتفاق و اين شيوه برخورد مثلن براي بازيكني چون زلاتان ابراهيموويچ در ٣٧ سالگي وجود نداشت. شيوه برخورد رونالدو با دو تيم سابق اش يعني يوونتوس و منچستر اين ذهنيت را براي ديگر باشگاه ها بوجود آورده كه با حضور او، يك تيم بايد در خدمتش باشند.

چلسي يكي از اولين مشتري هاي جدي رونالدو بود ولي توخل در نهايت خواسته مدير باشگاه را نپذيرفت و از جذب او ممانعت كرد. بايرن مونيخ مي توانست بهترين تمام كننده تاريخ را در نوك خط حمله اش داشته باشد ولي باز هم مديران باشگاه آلماني علاقه اي به اين انتقال نشان ندادند. رئال مادريد از سال قبل اعلام كرده بود كه نيازي به بازگرداندن او ندارد و امسال هم پرز سر حرف اش ماند.
اما ماجراي اتلتيكو هم به نوبه خود جالب بود. ديگو سيمئونه بدش نمي آمد رونالدو را در چمپيونز ليگ داشته باشد و مديران باشگاه هم اصولا روي حرف سرمربي آرژانتيني شان حرف نمي زنند. رونالدو نيز دستمزدش را براي پيوستن به اتلتيكو بسيار كاهش داد ولي اين بار كلوپ هواداران و طرفدارهاي دوآتشه اتلتيكو بودند كه مانع از اين انتقال شدند. آن ها با تمام وجود از رونالدو نفرت دارند و با قدرت اين پيام را به سران باشگاه رساندند.

مسئله جايي درد آور شد كه ابتدا پي اس جي بلندپرواز پيشنهاد جذب رونالدو را رد كرد و سپس حرف هايي در مورد پيوستن سي آر ٧ به بارسلونا شنيده شد كه بارسا نيز بدون درنگ اعلام عدم نياز به بازيكن پرتغالي را رسانه اي كرد.

اين روزها رونالدو به منچستر بازگشته. به احتمال زياد در دو هفته باقي مانده قادر يه پيدا كردن باشگاه ديگري نباشد. او مجبور است در منچستر بماند و ركوردزني در ليگ قهرمانان را به فراموشي بسپرد. او بيشترين گل را در اين رقابت ها زده ولي از لحاظ قهرماني هنوز به پاكو خنتو (٦ قهرماني) نرسيده است.
او بيش از گذشته وقت اش را در صفحه اينستاگرام اش مي گذراند. سراغ صفحه هاي مختلف رفته و كامنت هاي پرخاشگرانه مي گذارد. با كساني كه راجع به اتفاق هاي اين تابستان مطلب منتشر مي كنند وارد بحث مي شود. اين يعني خدشه دار شدن غروري كه همه دنيا را روزگاري به تعجب وا داشته بود.

مشكل بزرگ تر زماني رخ خواهد داد كه بدانيم سرمربي فعلي منچستر يعني اريك تن هاخ با هيچكس شوخي ندارد. او نام رونالدو را با اينكه به تمرينات بازگشته بود از ليست بازي با اتلتيكو خط زد. اين اتفاق ممكن است بارها تكرار شود. خطري كه پايان راه اسطوره را تلخ مي كند.

رونالدو با هر ميزان غرور و خود بزرگ بيني و بدي هايش يكي از بزرگ ترين بازيكنان تاريخ فوتبال است. او لايق وداعي بهتر است، لايق يك خداحافظي باشكوه. اتفاقي كه با اين رويه رخ نمي دهد. منچستري ها هم اكنون نيز از دستش ناراحت هستند. با نيمكت نشين شدنش هم مشكلي ندارند. به اين معني كه هنگامي رونالدو منچستر را ترك مي كند ٣٩ ساله خواهد بود و شايد بازي خداحافظي اش را در اسپورتينگ برگزار كند.

 

اخبار مرتبط