جام جهاني ٩٢ ساله شد
زماني كه المپيك در سال ١٩٠٨ قبول كرد فوتبال را هم جزو ورزش ها به رسميت بشمرد (بدون مدال) اولين قهرمان جهان كسي نبود جز بريتانيا.
دو تورنمنت ديگر در همان سال ها توسط فيفا برگزار شد. "مسابقات قهرماني سِر توماس ليپتون" كه از هر كشور يك باشگاه بايد در آن شركت مي كرد. از اين رويداد به عنوان اولين جام جهاني غيررسمي ياد مي كنند.
سپس در سال ١٩١٤ با جدي شدن فوتبال در نقاط مختلف جهان فيفا بازي هاي المپيك را به عنوان "قهرماني جهاني فوتبال آماتورها" به رسميت شناخت.
المپيك ١٩٢٠ جهان براي اولين بار ١٤ تيم را در مسابقات رسمي بين المللي مي ديد، قهرمان اين دوره بلژيك بود.
دو المپيك بعدي يعني سال ١٩٢٤ و سال ١٩٢٨ زماني برگزار شد كه قدرت هاي مطلق دنياي فوتبال تيم هايي نبودند جز انگليس و اروگوئه.
اروگوئه در هر دو دوره قهرمان شد. گرچه دو دوره بعدي را انگليس برد ولي زماني كه ١٩٣٠ فيفا تصميم گرفت اولين جام جهاني را برگزار كند، ميزباني را به كشوري سپرد كه در دو رقابت بين المللي قبلي به قهرماني رسيده بود. يعني اروگوئه.
در اولين دوره جام جهاني فوتبال كه جايزه اش به اسم رئيس وقت فيفا ژول ريمه شناخته مي شود ١٣ كشور شركت كردند. ٧ تيم از آمريكاي جنوبي، ٤ تيم از اروپا و ٢ تيم از آمريكاي شمالي.
همان طور كه پيش بيني ميشد اروگوئه در فينال با نتيجه ٤ بر ٢ آرژانتين را شكست داد و قهرمان شد.
شايان به ذكر است اين مسابقات در سال هاي ١٩٤٢ و ١٩٤٦ به علت وقوع جنگ جهاني دوم برگزار نشد.
به اين ترتيب ركوردداران كسب قهرماني در مسابقات جام جهاني به شرح زير اند:
١- برزيل ٥ عنوان قهرماني
٢- آلمان ٤ عنوان قهرماني
٣- ايتاليا ٤ عنوان قهرماني
٤- آرژانتين ٢ عنوان قهرماني
٥- فرانسه ٢ عنوان قهرماني
٦- اروگوئه ٢ عنوان قهرماني
٧- انگلستان ١ عنوان قهرماني
٨- اسپانيا ١ عنوان قهرماني
بيست و دومين دوره جام جهاني كمتر از ٤ ماه ديگر در قطر برگزار مي شود و بايد ديد چه تيمي مي تواند عنوان قهرماني اين دوره را به دست آورد.
